Kobiety Sukcesu Warmii i Mazur 2025

dr hab. inż. Agnieszka Cydzik-Kwiatkowska – specjalistka w dziedzinie biotechnologii środowiskowej, kierownik Katedry Biotechnologii w Ochronie Środowiska, wykładowca na Wydziale Geoinżynierii UWM.

Wspólnie ze swoim zespołem prof. Agnieszka Cydzik-Kwiatkowska koncentruje się na zagadnieniach związanych z usuwaniem mikroplastiku ze środowiska oraz na produkcji zielonej energii w mikrobiologicznych ogniwach paliwowych. Mikroplastik to cząsteczki tworzyw sztucznych o średnicy mniejszej niż 5 milimetrów, które powstają na skutek powolnej degradacji tworzyw sztucznych, na przykład butelek PET. Występuje we wszystkich środowiskach i przedostaje się do naszych organizmów. Tym samym stanowi jedno z największych zagrożeń i wyzwań współczesności.

Praca naukowa prof. Cydzik-Kwiatkowsiej ma ogromne znaczenie dla ochrony zasobów wodnych i walki z globalnymi problemami zanieczyszczenia środowiska. W świecie nauki jest ceniona za swoje badania związane z mikrobiologicznymi i technologicznymi podstawami granulacji tlenowej. To innowacyjna technologia umożliwiająca bardzo sprawne oczyszczanie ścieków. Pani Profesor zajmuje się wykorzystaniem nowoczesnych metod, w tym biologii molekularnej, w inżynierii i ochronie środowiska, w celu identyfikacji mikroorganizmów biorących udział w procesach degradacji plastiku oraz bada wpływ obecności mikroplastiku na przemiany mikrobiologiczne, w tym prowadzące do eliminacji azotu i fosforu.

Prof. Cydzik-Kwiatkowska była kierowniczką kilku projektów dofinansowywanych ze środków ministerialnych. Na zadanie naukowe poświęcone usuwaniu mikroplastiku oraz jego wpływowi na strukturę i aktywność biomasy w 2021 r. otrzymała grant z Narodowego Centrum Nauki. Badania te wpisują się w ideę recyklingu organicznego, czyli odzysku bioproduktów z odpadów.

Od kilku lat nazwisko naukowczyni pojawia się na liście 2 proc. najbardziej wpływowych badaczy z całego świata, czyli w rankingu przygotowywanym przez Uniwersytet Stanforda we współpracy z wydawnictwem Elsevier. Oznacza to, że jej prace naukowe należą do najczęściej cytowanych.

Wspólnie z dr hab. Magdaleną Zielińską, prof. UWM otrzymały w lutym 2023 r. nagrodę Ministra Edukacji i Nauki za znaczące osiągnięcia w zakresie działalności naukowej. Wyróżniono je za nowatorskie badania nad usuwaniem bisfenolu A w systemach oczyszczania ścieków oraz za badania wpływu synergicznego oczyszczania ścieków z użyciem jonów żelaza i stałego pola magnetycznego na aktywność metaboliczną mikroorganizmów. Bisfenol A to związek wykorzystywany do produkcji tworzyw sztucznych. Najpowszechniej występuje w produktach z poliwęglanów, papierze termicznym do drukarek fiskalnych i jako powłoka wewnątrz puszek. Badania wykazują, że działa niekorzystnie na nasze zdrowie.

Pani Profesor otrzymała także Polską Nagrodę Inteligentnego Rozwoju (2019 za realizację nowatorskiego projektu „Tlenowy osad granulowany efektywną technologią oczyszczania ścieków oraz źródłem bioproduktów”.

Prof. Cydzik-Kwiatkowska jest aktywną propagatorką innowacyjnych rozwiązań w ochronie i inżynierii środowiska. Angażuje się w projekty międzynarodowe, współpracując z naukowcami z całego świata oraz instytucjami badawczymi. Bierze udział w konferencjach naukowych, na których prezentuje wyniki swoich badań i dzieli się swoją wiedzą z ekspertami oraz decydentami. Jej badania znajdują praktyczne zastosowanie, co czyni ją ważnym głosem w debacie o przyszłości ekologii i zrównoważonego rozwoju.

Joanna Szaban – menedżerka w branży IT (technologii informatycznych), testerka oprogramowania, autorka projektu Fake Detector (wykrywacz fejków/fałszywek w internecie) – platformy AI do identyfikacji kontentu online.

Joanna to doświadczona liderka z ponad 10-letnim stażem w zarządzaniu projektami, w tym międzynarodowymi. Po tych intensywnych latach poczuła potrzebę zatrzymania się na chwilę i przemyślenia kolejnych kroków w życiu zawodowym. Zanim jednak podjęła decyzję, zdecydowała się na rok przerwy, który spędziła, tworząc własne ziołowe suplementy, co stało się jej pasją i formą odskoczni od codziennych obowiązków.

Ten czas „w polu” pozwolił jej na refleksję i klarowną weryfikację, w jakim kierunku powinna podążać. Po 10 latach pracy w branży oraz roku spędzonym na poszukiwaniach Joanna podjęła odważną decyzję – postanowiła całkowicie zmienić swoją ścieżkę zawodową i przekwalifikować się w stronę swojej prawdziwej pasji – IT i nowych technologii.

Przebieg kariery

Swoją karierę rozpoczęła jako marketingowiec w prywatnej klinice Vimed, gdzie szybko awansowała do roli nadzorującej program testów genetycznych w Polsce. Kolejno przeniosła się do sektora NGO do Fundacji DKMS, gdzie była odpowiedzialna za realizację projektów marketingowych przybliżającą tematykę nowotworów krwi. Przy tej dwuletniej współpracy udało jej się zbudować największe w Polsce konto na Instagramie dedykowane organizacjom pozarządowym. W rok pozyskała organicznie ponad 50 000 followersów, pracowała również nad ogólnokrajowymi kampaniami na kanale Facebook, które zgromadziło ponad pół miliona odbiorców. W tym czasie również  tworzyła projekt “Żółty Talerz” dla Kulczyk Foundation, którego celem było wydanie w ciągu roku 1 000 000 posiłków dla najbardziej potrzebujących dzieci.

W 2018 roku podjęła pracę w Banku Żywności w Olsztynie jako koordynator w Polsce dużego, międzynarodowego Projektu FOLM „From Outdoor to Labour Market” (Powrót na rynek pracy), który zakładał aktywizację zawodową grup NEETs – osób najbardziej wykluczonych. W tym projekcie posiadała zespół ekspertów oraz budowała międzynarodową platformę webową wspierającą aktywizację zawodową takich osób. W tym czasie zajmowała się również Fundraisingiem dla organizacji. W rok pomogła pozyskać ponad milion złotych od partnerów korporacyjnych (IKEA, Electrolux, UPS) oraz Rotary Club Olsztyn Varmia, na utworzenie przestrzeni aktywizującej osoby wykluczone i bezrobotne.

Decyzję o przebranżowieniu do IT podjęła 2 lata temu W czasie tej drogi dostała się na 3 prestiżowe mentoringi dla kobiet w IT (Dare IT {Odważ się w dziedzinie Techniki Informatycznej}, Shesnnovation by Perspektywy Women in Tech i Huge Thing Female pre-accelerator), gdzie rozwijała swoje umiejętności programistyczne, miękkie, oraz zgłębiała wiedzę z zakresu prowadzenia start-upów i innowacji technologicznych. Program Dare IT przygotował ją do funkcji testerki oprogramowania i QA (Quality Assurance oznacza zapewnienie jakości w całym procesie pracy nad oprogramowaniem), natomiast później pracowała na swoim autorskim projektem Fake Detector (wykrywacz fejków/fałszywek w iternecie) – platformy AI do identyfikacji kontentu online. W tym zakresie zdobywczyni nagrody Specjalnej na konkursie Pitchy na największej konferencji technologicznej w Europie dedykowanej kobietom w technologiach – Women in Tech (Shesnnovation) oraz nagrody głównej programu startupowego dla kobiet organizowanego przez Huge Thing na Campusie Google. Obecnie realizuje się jako programistka w Visa Technology Europe.

Właśnie startuje międzynarodowy program mentoringowy w Europie dla kobiet  Acceleration Program by Women Go Tech x DareIT i wybrali ją na jedną z osób promująca program swoją historią

Prywatnie mama 5-cioletniej Marcelinki, lubi sport, dobrze zjeść, doświadczać sztukę i podróżować.

Elżbieta Zabłocka — starosta Powiatu Bartoszyckiego

Elżbieta Zabłocka to wyjątkowa kobieta i osobowość, która od 1987 roku nieprzerwanie pracuje na rzecz rozwoju regionu i jego mieszkańców, łącząc zaangażowanie w edukację z aktywną działalnością samorządową.

Swoją drogę zawodową rozpoczęła jako nauczycielka, pracując w oświacie przeszła różne szczeble edukacji — od przedszkola, przez szkołę podstawową, po gimnazjum. W swojej pracy pedagogicznej wyróżniała się innowacyjnym podejściem do nauczania, traktując uczniów jak partnerów w procesie edukacji. Jej wyjątkowe zaangażowanie i skuteczność zostały wielokrotnie docenione nagrodami dyrektora szkoły, a zwieńczeniem uznania dla jej pracy pedagogicznej było otrzymanie prestiżowej Nagrody Kuratora Oświaty.

W 2010 roku rozpoczęła swoją działalność samorządową jako radna miasta Bartoszyce, pełniąc tę funkcję nieprzerwanie przez 14 lat. W tym okresie dała się poznać jako osoba niezwykle zaangażowana w sprawy mieszkańców, konsekwentnie dążąca do pozytywnego rozwiązywania ich problemów. Szczególnie istotny był okres jej przewodniczenia komisji budżetowej w latach 2012-2019, gdzie dzięki jej osobistemu zaangażowaniu i determinacji udało się znacząco zmniejszyć zadłużenie miasta. To strategiczne osiągnięcie otworzyło drogę do pozyskiwania środków zewnętrznych na kluczowe inwestycje w kolejnych latach, przyczyniając się do dynamicznego rozwoju Bartoszyc.

Jej kompetencje, doświadczenie i umiejętność budowania porozumienia zostały docenione w 2024 roku, kiedy objęła stanowisko Starosty Powiatu Bartoszyckiego. Skutecznie realizuje swoją wizję rozwoju regionu, konsekwentnie dąży do wyznaczonych celów i realizacji złożonych obietnic, zawsze stawiając potrzeby mieszkańców na pierwszym miejscu.

Jednym z największych sukcesów Elżbiety Zabłockiej jest zmiana postrzegania powiatu bartoszyckiego. Dzięki jej determinacji i umiejętności jednoczenia gmin wokół wspólnych celów region przestał być postrzegany jako „koniec świata”, a stał się „początkiem Europy” – dynamicznie rozwijającym się obszarem, gdzie wspólne działanie przynoszą wymierne efekty dla lokalnej społeczności.

Równolegle ze swoją działalnością zawodową, aktywnie angażuje się w działalność charytatywną na rzecz stowarzyszeń działających na terenie powiatu. Jej empatyczna natura i głębokie zrozumienie potrzeb mieszkańców, w połączeniu z profesjonalizmem, czynią ją wzorem do naśladowania dla kolejnych pokoleń liderów samorządowych.

Barbara Marta Morawska – mrągowianka urodzona na Wileńszczyźnie, prezeska Towarzystwa Miłośników Wilna i Ziemi Wileńskiej, od 30 lat współorganizatorka Festiwalu Kultury Kresowej w Mrągowie.

Przed II wojną światową rodzice i dwoje starszego rodzeństwa pani Barbary Morawskiej mieszkali w Wilnie. Na czas wojny opuścili Wilno i zamieszkali w Pikieliszkach, gdzie w posiadłości marszałka Piłsudskiego na świat przyszła pani Barbara. Rok później cała rodzina opuściła Wileńszczyznę i znalazła się w Giżycku. Ponieważ ojciec pani Barbary objeżdżał pobliskie tereny jako budowniczy dróg i mostów, wkrótce przyjechali do Mrągowa, a stamtąd do Piecek. W tej gminie pani Barbara spędziła dzieciństwo, wczesną młodość i początki pracy zawodowej.

Po skończeniu w 1964 roku nauki w Mrągowskim Liceum Pedagogicznym rozpoczęła pracę jako nauczycielka. Nauczała w Nawiadach, Pieckach, Krutyni. W tym czasie kierowała działalnością szczepu harcerskiego w Pieckach, pracowała w Związku Młodzieży Wiejskiej. Śpiewała w zespole wokalnym. Po jakimś czasie doceniono jej pracę w harcerstwie i zaangażowano do pracy w Komendzie Hufca Związku Harcerstwa w Mrągowie. Z tego powodu prowadziła kilka obozów harcerskich i zimowisk. W 1973 wyszła za mąż i wyjechała do Gołdapi. Tam rozpoczęła pracę w Szkole Podstawowej nr 3 jako komendantka dużego szczepu harcerskiego, a po jego rozwiązaniu jako polonistka. Po 16 latach pracy przyjechała wraz z mężem i dwoma synami do rodzinnego domu męża w Mrągowie. Objęła etat w Szkole Podstawowej nr 4 w Mrągowie, gdzie pracowała tam do emerytury. W każdym z miejsc pracy zajmowała się praca społeczną z dziećmi, młodzieżą i dorosłymi tworząc grupy teatralne, wystawiając drobne sztuki teatralne, za które jej podopieczni zdobywali często pierwsze miejsca w różnego rodzaju konkursach.

W 1993 roku wstąpiła do Towarzystwa Miłośników Wilna i Ziemi Wileńskiej w Mrągowie. Po roku członkostwa została wiceprezeską tego stowarzyszenia, zaś od 2023 roku jest jego prezeską. Członkom Towarzystwa kilkakrotnie organizowała wycieczki na Wileńszczyznę i Ukrainę.

Od 1994 roku Pani Barbara udziela się aktywnie przy organizacji Festiwalu Kultury Kresowej. Przed wiele lat była kierownikiem biura organizacyjnego Festiwalu. W tym roku odbędzie się 30. jubileuszowy. Festiwal jest znaczącym wydarzeniem artystycznym w regionie, wyjątkowym przedsięwzięciem mającym liczną publiczność – nie tylko podczas samych koncertów, ale też – za pośrednictwem mediów i Internetu – w Polsce i na świecie. Cieszy się ogromną popularnością wśród Polonii. Nawiązuje do historii i kultury polskiej na dawnych Kresach. W Festiwalu biorą udział zespoły folklorystyczne, chóry, kapele, soliści i twórcy artystyczni z Litwy, Łotwy, Białorusi, Ukrainy i Czech.

W 2007 roku pani Barbara współorganizowała Mrągowski Uniwersytet Trzeciego Wieku. Do 2013 roku pełniła funkcję wiceprezeski odpowiedzialnej za stronę merytoryczną działalności UTW.  W ramach UTW kilka lat prowadziła zespół teatralny, dla którego napisała sztukę „Kłopoty z Czerwonym Kapturkiem”, zaś przygotowany spektakl zajął I miejsce na jednym z wojewódzkich przeglądów teatralnych.

Od 19 lat należy do chóru „Kamerton” działającego w Mrągowie. Współtworzyła kronikę zespołu, poprowadziła wiele koncertów i przygotowywała ich scenariusze.

Monika Kazimierczyk — instruktorka teatralna i animatorka kultury, reżyserka i dramoterapeutka, twórczyni Teatru „Przebudzeni” z PSONI Koło w Ostródzie.

Od 25 lat działa i tworzy na terenie Ostródy i okolicznych miejscowości województwa warmińsko-mazurskiego. Jako instruktorka teatralna propaguje teatr amatorski dzieci, młodzieży, dorosłych i seniorów. Ważnym elementem jej pracy jest edukacja teatralna, warsztaty, projekty i spektakle. Organizuje też happeningi i wydarzenia artystyczne, animując różne grupy społeczne, także osób z niepełnosprawnościami oraz wykluczeniem społecznym.

Od 2002 r. jest założycielem i opiekunem ostródzkiej Młodzieżowej Grupy Teatralnej „ZMYSŁ”; od 2013 r. założycielem i instruktorem Młodzieżowej Grupy Teatralnej „ Ło/Men” w Miejskim Ośrodku Kultury w Lubawie. Pracuje też z osobami dorosłymi, tworząc teatr po pracy – Grupa „Bez przesady” Centrum Kultury w Ostródzie oraz „Grupa Paradoks” z Gminnego Ośrodka Kultury w Łukcie oraz seniorami Grupa Teatralna „Arlekin” UTW z Iławy.

W 2014 r. założyła Agencję Kulturalno-Artystyczną Moka-Art, w której realizuje zlecenia instruktorskie, prowadzi warsztaty, organizuje wydarzenia kulturalne, pokazy spektakli, pracuje jako terapeuta i animator, zajmuje się konferansjerką, zleca oprawy muzyczne i techniczne wydarzeń artystycznych.

Niezwykłym przedsięwzięciem pani Moniki jest założenie i współprowadzenie od ponad 20-lat wraz z Dariuszem Wychudzkim Teatru „Przebudzeni”, działającego przy Polskim Stowarzyszeniu na Rzecz Osób z Niepełnosprawnością Intelektualną Koło w Ostródzie. Grupa angażuje osoby niepełnosprawne intelektualnie i fizycznie. To Zespół skupiający osobowości, które łączy wspólny cel – wyrażanie siebie na scenie poprzez własny język i na własną odpowiedzialność. Spektakle to swego rodzaju manifesty, nad którymi grupa pracuje wspólnie. Tematyka spektakli oraz ich forma jest wypracowywana przy pomocy instruktorów przez aktorów. Teatr Przebudzeni uczestniczy w przeglądach, festiwalach i wydarzeniach artystycznych, burzy mity i stereotypy dotyczące osób z niepełnosprawnością, staje do rywalizacji, bez taryfy ulgowej,  z zespołami osób pełnosprawnych. Twórczość Teatru to składowa historii życia aktorów, które wyznaczają jego misję sformułowaną tak: aby poprzez spektakle trafiać do ludzkich serc, dusz, emocji, myśli – tak, by te historie przełożyły się na historie widzów – „przebudziły ich”. Teatr Przebudzeni ma na swoim koncie 12 autorskich spektakli i jest laureatem wielu nagród i wyróżnień na licznych festiwalach w województwie i całym w kraju, głównie za prawdę, dystans i przekaz płynące ze spektakli. Teatr Przebudzeni stanowi ważny element w życiu kulturalnym województwa warmińsko-mazurskiego. Jest zapraszany i zakwalifikowywany na prestiżowe festiwale teatralne, zdobywa cenne doświadczenia, a także uznanie ogólnopolskiej publiczności. Dzięki temu aktywnie promuje przy tym twórczość osób niepełnosprawnych, miasto i region.

Monika jest laureatką wielu nagród i podziękowań za pracę reżysera i animatora kultury. Chętnie podejmuje się też prowadzenia warsztatów z nauczycielami i studentami ostatnio również z osobami skazanymi przebywającymi w aresztach,  pomagając odkrywać im swoje talenty, kreować autoprezentację, przywracać poczucie wartości i odwagę w wystąpieniach publicznych. Jest laureatką wielu nagród, podziękowań w pracy reżysera i animatora kultury. Ale nie to jest dla niej najważniejsze. Największą nagrodą jest obcowanie z drugim człowiek i odkrywanie w nim jego ukrytego potencjału. W tym wszystkim stara się też nie zatracać siebie i robić to, co kocha. Czasem nawet kiedy wydaje się to nierealne iść pod prąd! Pomimo wielu obowiązków, wiecznego braku czasu jest osobą szczęśliwą i spełnioną. Mimo to pragnie wciąż się rozwijać i podejmować nowe wyzwania. Ma w sobie wiarę i przekonanie, że wszystko w życiu ma swój cel i dzieje się po coś, a spotkania z ludźmi są dla niej istotą życia. Grunt to umiejętność życia z innymi i dla innych!

Monika ma na swoim koncie udział w wielu warsztatach z zakresu reżyserii i aktorstwa oraz autoprezentacji, komunikacji społecznej, szereg nagród i wyróżnień z zakresu upowszechniania i popularyzacji kultury:

• Dyplom z okazji Dnia Działacza Kultury za działalność na niwie teatru – 23 V 2004
• Indywidualna nagroda reżyserska podczas Ogólnopolskiego „XVI Płośnickiego Lata Teatralnego” – 28 VI 2003 r.
• Nagroda w XXXVIII Ogólnopolskim Konkursie „Bliżej Teatru” przyznana przez Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego za wybitne osiągnięcia w dziele edukacji teatralnej – 06 XII 2005 r.
• Wyróżnienie przyznane przez Oddział Okręgowy Towarzystwa Kultury Teatralnej w Olsztynie za szczególne osiągnięcia w upowszechnianiu teatru – 27 III 2006
• Stypendium artystyczne dla twórców przyznane przez Marszałka Województwa Warmińsko-Mazurskiego – 20 X 2006
• Stypendium artystyczne przyznane przez Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego – 01 XII 2006
• Wyróżnienie w IV edycji plebiscytu „Gazety Olsztyńskiej” i „Dziennika Elbląskiego” „KOBIETA NIEZWYKŁA”-07 III 2007
• Dyplom Honorowy za zasługi dla Kultury Teatralnej przyznany przez Zarząd Główny TKT w Stulecie Stowarzyszenia – 09 XII 2007
• Medal „X lat Powiatu Ostródzkiego” w podziękowaniu za aktywne działanie na rzecz rozwoju Powiatu Ostródzkiego – 05 VI 2009
• Nagroda Marszałka Województwa za inicjatywy kulturalne na rzecz Warmii i Mazur – 09 X 2009
• Statuetka MUZA POWIATU OSTRÓDZKIEGO przyznana przez Starostę Powiatu Ostródzkiego – 10 VI 2011
• Tytuł „Osoby Pozytywnie Zakręconej” przyznany przez Młodzieżowe Jury ZSZ im. Sandora Petofii w Ostródzie – 12 VI 2013 r.
• Nagroda za reżyserię podczas 44 Rypińskiej Wiosny Teatralnej 05 2017 r.
• Wyróżnienie za opiekę merytoryczną i przygotowanie grupy i spektaklu SZATNIA w XIV Konkursie Teatrów Amatorskich MELPOMENA 2017 r.
• Medal 100-lecia odzyskania Niepodległości za pracę społeczną i twórczą – listopad 2018 r.
• Nagroda Starosty Powiatu Ostródzkiego z okazji Dnia Działacza Kultury 26.05.2022 r.
• Medal Uznania od Zarządu Głównego PSONI w Warszawie za 20 lat pracy z Teatrem Przebudzeni 16 XII 2022 r.
• Ogólnopolska Nagroda im. Haliny Machulskiej dla Instruktora Roku 31 X 2022 r

Prywatnie menager rodziny – żona i mama czwórki dzieci, właścicielka psa i dwóch kotów.

https://www.facebook.com/watch/?v=289797299036403

Marta Drózda-Kulkowska – dyrygent chóru OSM I stopnia oraz nauczyciel teorii muzyki w Zespole Państwowych Szkół Muzycznych im. Kazimierza Wiłkomirskiego w Elblągu, Dyrygent i Dyrektor Artystyczny chóru „Cantata” z Elbląga.

W 2003 roku ukończyła studia magisterskie na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim na kierunku muzykologia oraz specjalizację z dyrygentury chóralnej. Pragnąc pogłębić swoje umiejętności z dyrygentury chóralnej, w 2006 roku ukończyła Podyplomowe Studia Chórmistrzowskie na Akademii Muzycznej im. Feliksa Nowowiejskiego w Bydgoszczy we współpracy z Narodowym Centrum Kultury w Warszawie. W 2009 roku ukończyła również Podyplomowe Studia w zakresie Organizacji i Zarządzania Oświatą w Państwowej Wyższej Szkole Zawodowej w Elblągu.

W 2004 roku rozpoczęła pracę w Zespole Państwowych Szkół Muzycznych im. Kazimierza Wiłkomirskiego w Elblągu, gdzie pracuje na stanowisku dyrygenta chóru OSM I stopnia i nauczyciela teorii muzyki.

W latach 2008-2009 pełniła funkcję Dyrektora Naczelnego Elbląskiej Orkiestry Kameralnej, którego zadaniem było zarządzanie nowo powstałą instytucją kultury w Elblągu oraz reprezentowanie jej na zewnątrz.

W 2003 roku założyła Elbląski Chór Młodzieżowy „Bel Canto”, gdzie pełniła obowiązki Dyrektora Artystycznego i Dyrygenta. Inicjatywa ta miała na celu rozwinąć uzdolnienia wokalne młodzieży, a także rozmiłować w muzyce chóralnej. W 2008 roku Elbląski Chór Młodzieżowy „Bel Canto” połączył się z Chórem „Cantata”, którego Dyrektorem i Dyrygentem jest do dnia dzisiejszego.

W 2010 roku dorobek artystyczny Kandydatki został doceniony przez Fundację Środowisk Twórczych w Olsztynie, która przyznała Jej tytuł „Talent Roku” 2010 w sferze antycznej muzy – Polihymnia.

Kandydatka może poszczycić się wieloma sukcesami i nagrodami na szczeblu ogólnopolskim i międzynarodowym (ostatnie 10 lat). Biorąc tylko pod uwagę ostatnie 10 lat, chór Cantata zajmował drugie lub pierwsze miejsca na ogólnopolskich i międzynarodowych festiwalach muzyki chóralnej, festiwalach pieśni religijnej oraz muzyki sakralnej.

W 2023 roku Marta Drózda-Kulkowska przygotowała chór Cantata do występu w Filharmonii Berlińskiej w Niemczech, gdzie wykonane zostało „Requiem” d-moll Wolfganga Amadeusza Mozarta wraz z 14 chórami z całego świata.

W tym samym roku wraz z grupą chórzystów chóru Cantata wystąpiła w Carnegie Hall w Nowym Jorku, gdzie wraz z chórami z całego świata wykonana została premiera utworu pt. „Twilight Mass” Ola Gjeilo — światowej sławy kompozytora norweskiego.

W 2024 uzyskali Złoty Dyplom na Ogólnopolskim Konkursie Kolęd i Pastorałek w Chełmnie.

Promując środowisko lokalne, organizuje i daje koncerty na terenie Elbląga z okazji: Świąt Bożego Narodzenia, Świąt Wielkiej Nocy, Święta Niepodległości, Obchodów Elbląga, Obchodów Dni Papieskich.

11 listopada 2018 roku była pomysłodawcą i współorganizatorem bicia Rekordu Polski w śpiewaniu „Roty” z okazji 100 rocznicy odzyskania Niepodległości. Tego dnia zgromadziło się w Elblągu ponad 6500 Elblążan, żeby wspólnie zaśpiewać „Rotę” i tym samym pobić dotychczasowy Rekord Polski.

Kandydatka jest również pomysłodawcą „Elbląskiego Chóralnego Kolędowania”, imprezy, która od 2023 roku na stałe wpisała się w kalendarz wydarzeń kulturalnych miasta Elbląga.

Kandydatka angażuje się również w organizacje wydarzeń charytatywnych m.in. dla 8-letniej Tamarki Walendykiewicz chorej na białaczkę, Pauliny Hebel chorej na raka oraz półtorarocznego Alana Madei. Współorganizowała cykl koncertów sakralnych połączonych z akcją charytatywną na rzecz Mikołaja Giżki, a w 2024 r. wraz z CANTATĄ wystąpiła podczas festynu charytatywnego dla Mateusza Wojciechowskiego oraz była organizatorem koncertu charytatywnego dla Kacpra.

Wszystkie wyżej wymienione osiągnięcia mają ogromny wpływ na promowanie miasta Elbląg, zarówno na arenie krajowej, jak i międzynarodowej. Dzięki działalności kandydatki i jej sukcesom artystycznym Elbląg zyskuje reputację miasta z bogatą tradycją muzyczną, w którym rozwija się sztuka chóralna na najwyższym poziomie. Udział chóru Cantata w międzynarodowych konkursach i festiwalach oraz ich sukcesy sprawiają, że Elbląg kojarzony jest z miejscem o wysokim poziomie artystycznym. Każde wydarzenie to okazja do reprezentowania Elbląga i pokazania, że miasto jest ważnym ośrodkiem kultury. Szczególnie prestiżowe występy, takie jak w Filharmonii Berlińskiej czy Carnegie Hall w Nowym Jorku, niosą nazwę Elbląga na cały świat.

Organizacja wydarzeń takich jak „Elbląskie Chóralne Kolędowanie” czy bicie Rekordu Polski w śpiewaniu „Roty” sprawia, że Elbląg staje się miejscem, które integruje społeczność wokół muzyki i kultury. Wydarzenia te przyciągają mieszkańców, turystów oraz uwagę mediów, budując pozytywny wizerunek miasta.

https://www.youtube.com/watch?v=WXemoLzokr4

Magdalena Socha — psycholog, psychoterapeuta uzależnień, pomysłodawczyni nowej formuły i dyrektorka międzynarodowego festiwalu filmów o tematyce penitencjarnej w Olsztynie, rzeczniczka prasowa Dyrektora Okręgowego Służby Więziennej w Olsztynie, w stopniu majora.

Magdalena Socha jest również sekretarzem Fundacji „Żyć Zgodnie”, nauczycielem akademickim w Akademii Medycznych i Społecznych Nauk Stosowanych w Elblągu. Jest też rzecznikiem prasowym Dyrektora Okręgowego Służby Więziennej w Olsztynie, w stopniu majora.

International Film Festiwal in Olsztyn Prison Movie, którego jest dyrektorką, to jedyny na świecie międzynarodowy przegląd filmów o tematyce penitencjarnej. Jego misją jest prezentowanie filmów o tematyce penitencjarnej w przestrzeni społecznej, tworzenie platformy do dyskusji na ważkie społecznie tematy z różnymi grupami osób, burzenie mitów i stereotypów związanych z więziennictwem, zachęcanie do dostrzeżenia za więziennymi murami drugiego człowieka. Rozszerzyła formułę Festiwalu, odpowiadając na zapotrzebowanie społeczne i ciekawość innych środowisk penitencjarnego świata. Poprzez popularyzowanie filmowej sztuki penitencjarnej ukazuje uniwersalizm wartości, skłaniając do przemyśleń i wdrażając działania profilaktyczne.

Realizując „Prison Movie” mjr Socha nie boi się odważnych tematów i bada trudną więzienną rzeczywistość, dając przestrzeń do zmieniania jej na lepsze, pomagając skazanym uwierzyć, że mimo popełnionych błędów, wciąż czeka na nich otwarta przyszłość. Zapraszając do udziału w Festiwalu twórców z całego świata, pozwala ludziom zajrzeć za mury i nie tylko zaspokoić ich ciekawość, ale pokazać jak ważną rolę pełnią więziennicy w przywracaniu przestępców społeczeństwu. Natomiast zdobyte przez nich doświadczenie w pracy resocjalizującej stanowi znakomitą podstawę do przeciwdziałania negatywnym postawom. Zmiana to kwintesencja idei Festiwalu „Prison Movie”.

W ocenie Janusza Cieplińskiego, dyrektora Filharmonii Warmińsko-Mazurskiej w Olsztynie: „Zetknięcie się z Prison Movie absolutnie zmieniło moje myślenie o tym, czym jest świat skazanych, ich dzieci, ich rodzin, ale również świat ludzi, którzy tam pracują, strażników i całego otoczenia. Absolutnie wyjątkowa impreza”.

Pani Magdalena poprzez swoje działania ukazuje pracę z osadzonymi, dostrzega potrzebę wymiany doświadczeń oraz konieczność wpływania na zmianę więźniów, m.in. poprzez realizowane z nimi projekty. Współtworzyła – realizowane przez Służbę Więzienną, CEiK w Olsztynie oraz Filharmonię W-M – interdyscyplinarne projekty pn. Drużyna Kopernika i Drużyna Kanta. Inicjuje z udziałem instytucji kultury i artystów Warmii i Mazur wernisaże dzieł artystów zza krat. Dzięki swym talentom i charyzmie wprowadziła do jednego projektu malarskiego (dzieło 7 m x 3 m) więźniów, funkcjonariuszy SW i artystów.

Była organizatorką warsztatów z samoobrony dla Wojewódzkiej Biblioteki Publicznej w Olsztynie skierowanych do pracownic mających bezpośredni kontakt z tzw. trudnym klientem (osobami stwarzającymi swoim zachowaniem zagrożenie dla pracowników i użytkowników biblioteki). Szkolenie łączyło praktyczny instruktaż zachowań z dyskusją o skutecznej komunikacji skierowanej na deeskalację napięć oraz wykorzystaniu własnego potencjału w celu zapobiegania konfliktom. Była też pomysłodawcą utworzenia grup teatralnych w dwóch jednostkach penitencjarnych prowadzonych (nomen omen) przez Monikę Kazimierczak.

To ledwie kilka z projektów, które Magdalena Socha inicjowała, współtworzyła i realizowała. Dała się w nich poznać, jako osoba z pasją, wrażliwa i utalentowana, potrafiąca budować porozumienie.

Agnieszka Ewald — znana jako „Facetka od Stresu”, certyfikowana coach, trenerka biznesu i konsultantka kryzysowa. Twórczyni pierwszej w Polsce platformy z relaksacjami dla pokolenia Z.

Pani Agnieszka od 2019 roku z pasją pomaga ludziom w radzeniu sobie ze stresem, dążąc do tego, by osiągnęli ich wewnętrzną harmonię. Jej misją jest wspieranie uczniów, nauczycieli, menedżerów, przedsiębiorców oraz wszystkich, którym stres utrudnia rozwój osobisty i zawodowy.

W 2023 roku Agnieszka zainicjowała www.ZenGen.pl  – pierwszą w Polsce platformę relaksacyjną dedykowaną pokoleniu Z. Ta innowacyjna przestrzeń oferuje młodym ludziom narzędzia do radzenia sobie z codziennymi wyzwaniami poprzez medytacje i techniki relaksacyjne dostosowane do ich potrzeb. Platforma szybko zyskała uznanie wśród młodzieży, stając się cennym wsparciem w ich codziennym życiu.

Agnieszka prowadzi również podcast „Facetka od Stresu”, gdzie dzieli się swoją wiedzą na temat zarządzania stresem, wypalenia zawodowego oraz budowania odporności psychicznej. Jest cenioną prelegentką na konferencjach o zasięgu lokalnym i ogólnopolskim.

Jej droga do sukcesu była pełna wyzwań. Ponad dwie dekady temu opuściła rodzinny dom, by rozpocząć studia w Olsztynie, niosąc ze sobą bagaż trudnych doświadczeń. Stres był wówczas jej nieodłącznym towarzyszem, hamującym rozwój i wywołującym lęki. Dzięki determinacji i pracy nad sobą, Agnieszka nauczyła się przekształcać stres w swojego sprzymierzeńca.

Obecnie jako szczęśliwa partnerka i spełniona mama dwójki dzieci – Mikołaja i Michasi – Agnieszka każdego dnia dzieli się swoim doświadczeniem i wiedzą, pomagając innym w osiąganiu równowagi życiowej. Jej działalność przyczynia się do poprawy jakości życia wielu osób.

Agnieszka Ewald wyróżnia się nie tylko profesjonalizmem, ale także autentyczną empatią i wrażliwością. Jej unikatowe podejście do zarządzania stresem oraz innowacyjne projekty świadczą o jej zaangażowaniu w poprawę dobrostanu innych. Jej obecność w mediach społecznościowych oraz regularne wystąpienia publiczne, szkolenia i warsztaty w różnych środowiskach, uczyniły ją rozpoznawalną i cenioną ekspertką w dziedzinie radzenia sobie ze stresem.

Anna Lewikowska — sołtyska sołectwa Waszulki; animator kultury lokalnej, szkoleniowiec z zakresu ekonomii i przedsiębiorczości społecznej.

Od lutego 2011 r. do chwili obecnej Anna Lewikowska pełni funkcję sołtysa Sołectwa Waszulki (w tym wsi rolniczej Waszulki i wsi popegeerowskiej Robaczewo).

W 2012 r. powołała do życia Stowarzyszenie „Robimy, bo chcemy”, którego celem są społeczne przedsięwzięcia oraz oddolne, obywatelskie inicjatywy na rzecz społeczności lokalnej, a w 2013 roku – Spółdzielnię Socjalną „Sposób na życie” w Waszulkach, tworząc przy tym 4 miejsca pracy (dla siebie i 3 kobiet powracających na rynek pracy).

Jako animator kultury lokalnej zajmuje się pobudzaniem aktywności osób, grup i instytucji w przestrzeni publicznej poprzez inicjowanie różnego rodzaju aktywności. Jest też trenerem i szkoleniowcem – zajmuje się prowadzeniem szkoleń z zakresu podstawowych informacji na temat ekonomii społecznej i przedsiębiorczości społecznej. Szkolenia są skierowane do osób fizycznych (m.in. osób zagrożonych ubóstwem i wykluczeniem społecznym: uczestnicy KIS, ZAZ, WTZ, osoby bezrobotne, z niepełnosprawnościami, przedstawiciele podmiotów ekonomii społecznej).

W 2024 r. jako sołtyska zainicjowała powołanie Koła Gospodyń Wiejskich „Oaza Waszulki”, którego została przewodniczącą. Jako sołtys pozyskuje sponsorów na coroczne festyny rodzinne, kuligi i inne okazje okolicznościowe imprezy dla mieszkańców, wraz z mieszkańcami bierze udział w corocznych dożynkach gminnych.

Wraz z radą sołecką dzięki pozyskanym środkom finansowym zagospodarowuje i modernizuje tereny zarządzanych przez nią wsi. W 2012 roku zgłosiła wieś Robaczewo do konkursu wojewódzkiego „Czysta i Piękna Zagroda – Estetyczna Wieś 2012” w kategorii wsi popegeerowskich, co przyczyniło się do zaangażowania mieszkańców w prace społeczne na rzecz poprawienia estetyki miejscowości i przyniosło IX miejsce przyznane przez Związek Gmin Warmińsko-Mazurskich. W 2018 roku zgłosiła udział wsi Waszulki do XXIII edycji tego konkursu. Zmotywowała mieszkańców do podjęcia pracy społecznej na rzecz poprawy wizerunku ich wsi, co zaowocowało zajęciem I miejsca w województwie warmińsko-mazurskim.

Pani Anna z kobietami zamieszkującymi wsie jej sołectwa tworzy grupy inicjatywne, które pobudza do aktywności, mając na uwadze rozwój ich umiejętności. W ramach pozyskiwanych przez stowarzyszenie dodatkowych środków realizuje szkolenia z projektowania ogrodów, organizuje warsztaty z jogi, zajęcia z gotowania potraw regionalnych i rozwoju kultury i tradycji wiejskich, zagospodarowuje tereny na zielone zakątki czy ogrody społeczne.

Jest inicjatorką i realizatorką wielu projektów, które napisała, reprezentując powołane przez siebie stowarzyszenie i spółdzielnię, mając na celu pobudzanie aktywności lokalnej, reintegracji zawodowej i społecznej, przeciwdziałanie bezrobociu, wspieranie rodziny, wspieranie osób z niepełnosprawnościami, rozwój kultury fizycznej, ochronę środowiska, edukacje prozdrowotną (wśród nich „Sport i edukacja to dla małych i dużych motywacja”, „Bądź przykładem”, „Centrum Przyrody Waszulki”, „Aranżerki”,  „Ogrody Społeczne”, „Park Waszulkowski” , „Oczami dziecka”,  „Dobre Zdrowie i Jakość Życia” „Waszulkowska Strefa Młodzieży”, ,,Jak nie teraz to kiedy seniorze”)

Anna Lewikowska jest niezwykle charyzmatyczną osobą, wspaniałym liderem, animatorem i motywatorem. W latach 2022-2024 była koordynatorem projektu „ Akademia Empatycznych Kobiet”. W projekcie osiągnęła duże sukcesy w pracy z kobietami z terenów wiejskich i małych miast. Była współtwórczynią ok. 18 lokalnych inicjatyw w ramach konkursu regrantingowego „W rękach kobiet – rozwój liderek lokalnych społeczności Warmii i Mazur”. Zwieńczeniem projektu była zorganizowana przez Annę i stowarzyszenie partnerskie na zamku w Nidzicy I Gala Empatycznych Kobiet dla ponad 100 kobiet biorących udział w projekcie.

Potwierdzeniem jej wyjątkowo skutecznej działalności są otrzymane wyróżnienia , w tym:

• Nagroda LAUR ,,Najlepszym z Najlepszych” w kategorii za szczególne zasługi w promowaniu Warmii i Mazur w kraju i za granicą przyznawaną przez Marszałka Województwa Warmińsko-Mazurskiego (2024).
• Tytuł Społeczniczki Warmii i Mazur 2023 za integrowanie społeczności i inicjowanie działań na rzecz wszechstronnego rozwoju mieszkańców przyznawany przez Federację FOSA (2023)
• odznaka „Zasłużony dla rolnictwa” nadawaną przez Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi przyznaną za dotychczasowe osiągnięcia w dziedzinie rozwoju wsi (2022).
• Tytuł Super Sołtysa Powiatu Nidzickiego w Plebiscycie „Gazety Olsztyńskiej i „Dziennika Elbląskiego” za dotychczasowe działania na rzecz rozwoju wsi i jej mieszkańców (2019)
• wyróżnienie od Marszałka Województwa Warmińsko-Mazurskiego spośród 100 wyróżnionych najaktywniejszych Sołtysów w województwie warmińsko-mazurskim za zaangażowanie na rzecz rozwoju wsi i konsekwencję w działaniach na rzecz wiejskiej społeczności lokalnej (2019).

Anna Lewikowska edukuje i aktywizuje lokalną społeczność. Podejmowane przez nią inicjatywy dowodzą, że potencjał społeczny istnieje właściwie w każdym miejscu, że można obudzić aktywność mieszkańców i przede wszystkim zmieniać ich sposób patrzenia na swoje otoczenie.

Funkcje, które pełni Anna Lewikowska:

         przewodnicząca Konwentu 34 sołtysów i sołectw w Gminie Nidzica

         założycielka, prezes i szkoleniowiec w Spółdzielni Socjalnej „Sposób na Życie”

         założycielka i prezes Stowarzyszenia „Robimy, bo chcemy”

         przewodnicząca Warmińsko- Mazurskiej Sieci Przedsiębiorstw Społecznych „Prometeusz” działającej przy Nidzickiej Fundacji NIDA

         członek Powiatowego Zespołu Do Spraw Ekonomii Społecznej na terenie powiatu nidzickiego

         członek organu nadzoru Stowarzyszenia Lokalna Grupa Działania „Brama mazurskiej krainy” w Nidzicy

         członek Regionalnego Komitetu Rozwoju Ekonomii Społecznej na Warmii i Mazurach przy Regionalnym Ośrodku Polityki Społecznej w Olsztynie

         wiceprezes Stowarzyszenia Pomocy Na Rzecz Osób Niepełnosprawnych w Szczytnie

         członek Warmińsko-Mazurskiego Komitetu Rozwoju Ekonomii Społecznej

         opiekun Młodzieżowej Rady Miejskiej w Nidzicy

Beata Brokowska — dziennikarka, freelancerka; badaczka losów i twórczości warmińsko-mazurskiej rzeźbiarki Balbiny Świtycz-Widackiej (1901-1972). Aktywnie działa w Stowarzyszeniu Społeczno-Kulturalnym „Pojezierze” w Olsztynie.

Beata Brokowska jest wielokrotnie nagradzaną olsztyńską dziennikarką, m.in. w 2017 roku otrzymała tytuł „Zasłużony dla kultury polskiej” nadany przez ministra kultury. W 2022 roku otrzymała stypendium artystyczno-literackie Marszałka Województwa Warmińsko-Mazurskiego na projekt „Śladami Balbiny Świtycz-Widackiej”.

W 2024 roku otrzymała trzy nagrody za swoją działalność na rzecz przypominania Balbiny Świtycz-Widackiej:

– nagrodę Marszałka Województwa Warmińsko-Mazurskiego za upowszechnianie kultury;

– nagrodę Prezydenta Olsztyna w dziedzinie kultury;

– wyróżnienie Stowarzyszenia Dziennikarzy Polskich w Olsztynie za przedstawienie biograficzno-literackiej opowieści o rzeźbiarce w multimedialnej formie.

Beata Brokowska jest rekomendowana do nagrody za konsekwentne i skuteczne działania na rzecz przypomnienia o zapomnianej kobiecie, artystce, rzeźbiarce Balbinie Świtycz-Widackiej, związanej przez 20 lat z Warmią i Mazurami. Pani Beata opublikowała kilkadziesiąt artykułów o życiu i działalności Balbiny Świtycz-Widackiej. Teksty badaczki ukazują się w „Gazecie Olsztyńskiej”, w wydawnictwie „VariArt”, na stronie SSK Pojezierze oraz na Facebooku. W 2022 roku założyła i od tego czasu prowadzi na Facebooku profil Śladami Balbiny Świtycz-Widackiej, popularyzujący w Internecie twórczość artystki.

Jej działania to skuteczne ocalanie i utrwalanie pamięci o artystce poprzez kwerendy w muzeach i bibliotekach, instytucjach w całej Polsce (Kraków, Warszawa, Szczecin, Dobre, Brodnica, Olsztyn). Dociera do osób, które znały artystkę, odkrywa nieznane dokumenty i zdjęcia (m.in. w 2024 r. odnalazła w Szczecinie, na Zachodniopomorskim Uniwersytecie Technologicznym zapomniane popiersia pięciu naukowców dłuta olsztyńskiej rzeźbiarki). Pani Beata prowadzi spacery śladami Balbiny Świtycz-Widackiej, oprowadza po zapomnianej galerii prac artystki oraz popularyzuje postać najlepszej rzeźbiarki Warmii i Mazur podczas spotkań z mieszkańcami. Badaczka dociera do różnych grup wiekowych: od młodzieży do seniorów. Spotkania odbyły się m.in. na UWM, w Międzynarodowym Forum Kobiet, w Wojewódzkiej Bibliotece Publicznej, na UTW, w I LO, w Liceum Plastycznym, w Akademii Trzeciego Wieku, w Warmińsko-Mazurskiej Bibliotece Pedagogicznej, w Urzędzie Miasta w Olsztynie. Wstęp na spotkania jest zawsze bezpłatny. Popularyzuje twórczości rzeźbiarki w mediach: wywiady w Radiu Olsztyn, Radiu UWM FM, TVP Olsztyn, publikacje w „Gazecie Olsztyńskiej”.

Dziennikarka w swoich publikacjach zwróciła uwagę na fatalny stan techniczny rzeźb parkowych Świtycz-Widackiej w Olsztynie, w wyniku czego Samorząd Olsztyna zdobył pieniądze na konserwację dzieł: Ryba z dzieckiem, Wiosna i Amor na czatach.

W 2023 r. zrealizowała według autorskiego scenariusza multimedialną prezentację internetową „Wyrzeźbiona historia. Losy Balbiny Świtycz-Widackiej”. Prezentacja zawiera kilkaset fotografii, ciekawostek, faktów podanych w dobrze udokumentowanej formie z wykorzystaniem sztucznej inteligencji. W prezentacji autorka porusza wątek walki kobiet o prawo do studiowania rzeźby w 20-leciu międzywojennym, a także trudny los kobiety-rzeźbiarki w czasach powojennych.

Link: https://view.genially.com/64989eb25ccc32001a1a31d4

Spotkanie kapituły 27. edycji Wyborów Kobiet Sukcesu Warmii i Mazur 2025